มาการงก็คือมาการง

ณ ร้านอาหารขนาดเล็ก ที่ตั้งอยู่มุมหนึ่งของย่านร้านค้าในเขตชุมชนเก่า "บิสโทรปามาล" เสิร์ฟอาหารฝรั่งเศสสไตล์โฮมคุกกิ้ง โดยมีเชฟมิฟุเนะและพนักงานอีกสามคนคอยให้บริการลูกค้า

เรื่องถูกเล่าผ่านมุมมองของทาคัตสึกิ บริกรประจำร้านซึ่งมีอยู่คนเดียว ระหว่างที่ต้อนรับลูกค้าหลากหลายก็เกิดปริศนาเล็กๆ ให้คลี่คลาย

- หม้อนกกระสา
สิ่งที่อยู่ในใจของสาวร้านขายอาหารธรรมชาติผู้แพ้ผลิตภัณฑ์จากนม

- ทาร์ตสีน้ำเงิน
ทาร์ตที่ไม่มีอยู่จริงกับการสร้างหลักฐานปลอม

- ขาหมูสมรู้ร่วมคิด
ชวนกันมาสร้างเรื่องสนุกหลังมื้ออาหาร

- บูแด็งนัวร์ในความทรงจำ
อยากให้เธอรู้จักความอร่อยของไส้กรอกเลือด

- ความนัยถึงเมอซีเยอปาปียง
การจากลากับความหมายที่แท้จริงของบรียอชแช็งเจอนี ขนมปังที่มีบางอย่างสีชมพูสดใสผสมอยู่ในเนื้อแป้ง

- มาการงคือมาการง
ร้านอาหารฝรั่งเศสที่มีพนักงานทุกคนเป็นผู้หญิง

- กับดักสเต็กทาร์ทาร์
สาวผู้ร้องขอให้ใส่สเต็กเนื้อดิบลงในเมนูประจำวัน

- มิตรภาพกับไวน์วินเทจ
กลุ่มเพื่อนผู้ชื่นชอบไวน์ ความสัมพันธ์ที่กระอักกระอ่วนใจ

ร้าน "มาการงก็คือมาการง" เป็นหนังสือเล่มที่สาม ต่อจาก "ทาร์ตตาแต็งแห่งความฝัน" และ "แว็งโช ดื่มไวน์อุ่นให้คุณผ่อนคลาย" อ่านสบายเพลิดเพลินไปกับอาหารฝรั่งเศสที่ไม่รู้จัก พอเห็นชื่อเมนูแปลกทีไรก็อดเอาไปเสิร์ชไม่ได้ "ปาเต เดอ ก็องปาญ" "สลัดลียงเนส" "กราแต็งอ็องดูยย์" "กาเล็ตปูเตอร์รีนฟัวกรา" "เป็ดย่างตำรับอาปีซีอุส" "หมูอบทั้งตัว" อยากกินขึ้นมาเลย 😁

ผู้เขียน : ฟูมิเอะ คนโด
ผู้แปล : กนกวรรณ เกตุชัยมาศ
สำนักพิมพ์ : ซันเดย์ อาฟเตอร์นูน
จำนวน 288 หน้า

#รีวิวหนังสือ #แนะนำหนังสือ #นิยาย #วรรณกรรม #วรรณกรรมแปล #วรรณกรรมญี่ปุ่น #นิยายแปล #นิยายญี่ปุ่น #นวนิยายญี่ปุ่น #วรรณกรรมทั่วไป #ร้านอาหารฝรั่งเศส #ร้านอาหาร #นิยายอาหาร #QEDรีวิวหนังสือ