นิยายเรื่องหนึ่งซึ่งยังไม่ถึงตอนจบ

นิยายเรื่องหนึ่งซึ่งยังไม่ถึงตอนจบ

เป็นเล่มที่ไม่เคยอยู่ในหัวว่าอยากอ่าน ทั้งชื่อเรื่อง หน้าปก ที่ดูเศร้า ทำให้เรามองข้ามไป วันนึงไปเจอรีวิวใน Goodreads เขียนว่า เป็นเรื่องธรรมดาไม่มีจุดพลิกผัน แต่เนื้อเรื่องเบาและบวกมากกว่าที่คิด ประกอบกับจำนวนหน้าไม่หนามาก สัก 200 กว่าน่าจะอ่านจบได้ไม่ยาก มีเวลาว่างนิดหน่อย อ่านตอนนี้น่าจะเหมาะ

“คางาโนะ มาซาคิจิ” อายุห้าสิบกว่าปี ตั้งแต่เรียนจบก็ใช้ชีวิตด้วยการเขียนนิยายมาตลอด เขาเป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยเข้าสังคม ทุกวันตลอดหลายสิบปี เขาใช้ชีวิตอยู่แต่ในบ้าน ทำงาน ไม่ใส่ใจกับมื้ออาหาร กินแค่ของประเภทแคลอรีเมท ไม่ได้ทำอาหารจริงจัง ออกจากบ้านเดือนนึงนับครั้งได้ ไปซื้อของเข้าบ้าน หรือพบคนจากสำนักพิมพ์บ้าง หนังสือที่เขาเขียนก็มืดหม่นไม่แพ้กัน เป็นนิยายที่ชวนให้คิดถึงความหมายของชีวิต ดำดิ่งไปกับความน่ารังเกียจในจิตใจมนุษย์

วันนึงโทโมะลูกชายวัยยี่สิบกว่าที่ไม่เคยพบมาตั้งแต่เกิด มาที่บ้านแบบกระทันหัน บอกว่าจะมาอยู่ด้วยชั่วคราว คางาโนะตกใจทำอะไรไม่ถูก แต่ก็ยอมให้มาอยู่ โทโมะบอกว่าจะมาทำงานที่ลอว์สันแถวนี้ มาอาศัยที่นี่จะเดินทางสะดวกกว่า คางาโนะไม่รู้จะทำตัวอย่างไร เข้าใจอารมณ์ของพ่อที่ไม่เคยเจอลูกเลย จะต้องซาบซึ้งน้ำตาแตกหรือเปล่า ต้องขอโทษชดใช้ความผิดหรือเปล่า เรื่องดราม่าทำนองนั้นอยู่ในนิยายไปทั่ว แต่ไม่ใช่กับเรื่องนี้

โทโมะมาอยู่เหมือนเป็นเรื่องปกติ ทำตัวตามสบาย เขาค่อยๆ แนะนำคางาโนะให้รู้จักการใช้ชีวิตร่วมกับคนอื่น คางาโนะอยู่คนเดียวมาตลอด เวลาออกไปข้างนอกก็จะทำตัวไม่ถูก ทำอะไรก็จะลืมคิดถึงฝ่ายตรงข้าม ตอนแรกกลัว ตอนหลังพอได้ลองออกมาข้างนอก ร่วมกิจกรรมของเขต ก็รู้สึกดี เขาพบว่าการติดต่อกับคนอื่นก็ไม่ได้แย่

เราคิดว่าโทโมะเป็นคนที่คิดบวกมากเลย เขาไม่รู้สึกแค้นเคืองพ่อที่ส่งแต่เงินให้ ไม่เคยมาดูแล ใช้ชีวิตมาแบบไม่มีปมมืดใดๆ การที่เขามาช่วยเชื่อมต่อคนรอบๆ กับคางาโนะ ทำให้เรารู้สึกว่าสังคมยังมีคนดีๆ อยู่อีกเยอะ การทำอะไรนึกถึงใจคนอื่นไม่เอาความต้องการตัวเองเป็นที่ตั้งมันเป็นแบบนี้เอง ถ้ามีสิ่งใดที่ทำแล้วสามารถช่วยชีวิตของคนๆ นึงให้ดีขึ้นได้ เขาไม่ลังเลที่จะทำ ถึงแม้ว่าสุดท้ายแล้วสิ่งที่เขาทำจะไม่มีประโยชน์ก็ไม่เป็นไร เหมือนว่าเป็นเรื่องสามัญที่จะช่วยใครสักคนโดยไม่สนใจสิ่งตอบแทน

จากนิยายนอกสายตา เราอ่านแล้วฟีลกู๊ดมากๆ เลยค่ะ มันทำให้เราคิดว่าการทำเพื่อคนอื่นเป็นเรื่องง่าย ถ้าเราทำอะไรเพียงเล็กน้อยแล้วช่วยชีวิตคนอื่นได้ ทำไมเราจะไม่ทำล่ะ?

ผู้เขียน: เซโอะ ไมโกะ / Maiko Seo ( 瀬尾 まいこ)
ผู้แปล: ฉัตรขวัญ อดิศัย
สำนักพิมพ์: Bibli (บิบลิ)
จำนวน 208 หน้า

傑作はまだ
Waiting for Masterpiece

#รีวิวหนังสือ #แนะนำหนังสือ #หนังสือน่าอ่าน #หนังสือดีบอกต่อ #นิยาย #วรรณกรรม #วรรณกรรมแปล #วรรณกรรมญี่ปุ่น #นิยายแปล #นิยายญี่ปุ่น #นวนิยายญี่ปุ่น #วรรณกรรมทั่วไป #QEDรีวิวหนังสือ