วันที่เหมาะกับขนมปัง ซุป และแมว ??
.
หลังจากทำงานมานานปีจนล่วงเข้าสู่วัยกลางคน (ปลายๆ) อากิโกะ ก็ตัดสินใจออกจากงานประจำมาเปิดร้านต่อจากแม่ แต่เธอก็ตั้งใจว่าจะทำร้านที่ในแบบที่เป็นตัวเอง ถึงแม้จะรู้สึกผิดกับลูกค้าเก่าๆ ของแม่อยู่บ้าง ร้านของเธอเป็นร้านที่เสิร์ฟอาหารแค่ 2 เมนู ตกแต่งเรียบๆ ให้บรรยากาศเหมือนอาราม เป็นนิยายที่ดำเนินเรื่องไปเรียบๆ เรื่อยๆ ไม่มีจุดเริ่มต้นไม่มีจุดจบ ไม่มีจุดพีคอะไรทั้งสิ้น ให้ความรู้สึกเหมือนอ่านประวัติชีวิตคนธรรมดาคนนึง ในเล่มจะเป็นเรื่องราวความสัมพันธ์ระหว่างแม่ อากิโกะ พ่อผู้เป็นปริศนา ความคิดของอากิโกะ การมีอยู่ของเจ้าแมวทาโระ ชีวิตประจำวันในร้าน อ่านจบแล้วโหวงเหวงในใจเหลือเกิน ปกติแล้วเวลาอ่านหนังสือจบสักเล่มมันจะมีความรู้สึกอิ่มๆ ในใจ เหมือนบรรลุอะไรสักอย่าง แต่นี่ก็อืมเหมือนไม่ได้อะไรเลยอ่ะ แต่ก็รู้สึกดีนะที่ได้อ่าน ชอบความรู้สึกระหว่างอ่าน แต่ก็น่าจะมีประเด็นพ่ออีกสักหน่อยน้า เล่มนี้ไว้ว่างๆ ค่อยอ่านก็ได้ หาร้านคาเฟ่สวยๆ สักร้าน หยิบเล่มนี้ไป สั่งขนมมานั่งกินกับกาแฟไปเรื่อยๆ น่าจะชิลๆ ดี