จิตกาธาน
สรจักร ศิริบริรักษ์

ใน 2-3 บทแรกอ่านไปด้วยความเคร่งเครียด เปิดเรื่องมาด้วยคดีพ่อข่มขืนลูก การบรรยายฉากในศาลทำให้เราของขึ้น ความคิดของทนายฝ่ายจำเลยนี่มันยังเป็นคนอยู่หรือเปล่า มันถามว่าเด็กอ้าขามั้ย? ช่วยให้ทำสะดวกขึ้นมั้ย ชอบร่วมเพศกับบิดา? ซึ่งเราคิดว่าถ้ามาแนวนี้ตลอดเล่มเราจะไม่อ่านละ ยังดีที่เป็นแค่เคสเริ่มต้น
จิตกาธาน เป็นเรื่องของฆาตกรต่อเนื่อง แต่ละคดีมีความสลับซับซ้อน เดาทางไม่ถูก เกี่ยวข้องกับคนจำนวนมาก ในส่วนการบรรยายความคิดของฆาตกรมันทำให้รู้สึกว่าคนๆ นี้มีความคิดที่บิดเบี้ยว เป็นบุคคลที่มีอาการทางจิต มีความคิดแปลกแยกจากสังคม อยู่ในโลกของตัวเอง และถูกทำให้มันจมดิ่งสู่ความมืดมากขึ้นๆ
ยังมีความน่าสนใจตรงความทันสมัย การต่อสู้ทางไซเบอร์ การถอดรหัส ในสมัยที่ยังต่อเน็ตทางโทรศัพท์ แถมฮาร์ดดิสก์ยังไม่ถึง 10 GB ผ่านมา 20 กว่าปีแล้วก็ยังดูล้ำอยู่เลย แล้วเราคิดว่าการที่เล่าปูมหลังของตัวละครบางตัว ที่อาจจะโผล่มาแค่ฉากเดียว มันน่าสนใจตรงที่เราสามารถจินตนาการบุคลิกของคนๆ นั้นคร่าวๆ ได้
สนุกมาทั้งเรื่อง อ่านแบบแทบวางไม่ลง แต่พอถึงตอนจบต้องร้อง here ? โมโหก็โมโห ทำไมทำแบบนี้ ?

#รีวิวหนังสือ #แนะนำหนังสือ #สืบสวน #นิยาย