มนุษย์ร้านสะดวกซื้อ
.
ฟุรุคุระ เคโกะ อายุ 36 ปีแล้ว ก็ยังทำงานพิเศษที่ร้านสะดวกซื้อ สำหรับคนรอบข้างนี่เป็นเรื่องที่แปลกประหลาด ผู้หญิงอายุวัยนี้ควรจะหาคู่ครองแต่งงานได้แล้ว หรืออย่างน้อยก็หางานทำเป็นเรื่องเป็นราว แต่เคโกะกลับรู้สึกว่าการได้ทำงานที่ร้านทำให้เธอสามารถใช้ชีวิตเหมือนมนุษย์ปกติได้ ร่างกายของเธอเชื่อมต่ออยู่ที่ร้านตลอดเวลา แม้เวลาอยู่บ้านเธอก็จะคิดว่าเวลานี้เป็นเวลาเรียงของ เวลานี้ต้องสั่งของ อยู่มาวันหนึ่งที่ร้านก็รับพนักงานใหม่เข้ามาชื่อ ชิราฮะ เป็นชายหนุ่มอายุ 30 กว่าแล้วแต่ก็ไม่เอาไหน ดูถูกงานที่ร้าน และคอยแต่พร่ำบ่นว่าคนอื่นๆ ทำให้ชีวิตตัวเองตกต่ำ เมื่อเคโกะถูกคนอื่นรบเร้ามากๆ เข้าเรื่องความรัก เรื่องงาน เธอก็คิดว่าจะลองอยู่กับชิราฮะดู จะได้เป็นมนุษย์ฝั่งนั้นซะที
สปอยตอนจบ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เมื่อมีเรื่องชิราฮะเข้ามา บรรยากาศภายในร้านก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป เธอรับไม่ได้ที่พนักงานคนอื่นๆ เห็นการนินทาเรื่องของเธอสำคัญกว่าข้าวปั้นลดราคา เมื่อเป็นอย่างนี้แล้วก็ไม่จำเป็นต้องทำงานที่นี่อีกต่อไป ไปหางานทำเป็นเรื่องเป็นราวดีกว่า แต่สุดท้ายแล้วเมื่อได้เข้าไปในร้านสะดวกซื้ออีกครั้ง เธอก็รู้ตัวว่าร้านกำลังเรียกร้องหาเธอ
.
พล็อตเรื่องที่แปลกประหลาด เคโกะ มีนิสัยแปลกๆ จนเราคิดว่ามีคนแบบนี้จริงๆ เหรอ คนที่ไม่เข้าใจความสัมพันธ์ของสิ่งรอบๆ ตัว หรือถึงขนาดคิดว่าถ้าจะทำให้ทารกเงียบก็เอามีดแทงซะสิ ดูช่างไม่มีหัวจิตหัวใจ อ่านแล้วนึกถึงเรื่องสั้นขายหัวเราะสมัยก่อน พล็อตแปลกๆ แบบนี้แหละ แล้วก็จบเอาดื้อๆ ด้วยความงุนงง
.
แต่มองในแง่นักเขียนเราคิดว่าเค้าต้องการจะสื่อว่า ทำไมคนปกติทั่วไปต้องทำงานดีๆ แต่งงานมีลูก ใช้ชีวิตเหมือนๆ กันไปหมด ถ้ามีคนใดที่ไม่ทำตามก็ต้องถูกสังคมตราหน้า ทำไมจะต้องมายุ่งกับการใช้ชีวิตของคนอื่น เราว่าเคโกะก็ไม่เห็นจะผิดตรงไหน ยังไงเธอก็ทำงานเลี้ยงตัวเอง ไม่มีคู่ก็ไม่เป็นไรไม่ใช่เหรอ แต่ดูพ่อแม่น้องสาวของเธอจะดูไม่ชอบใจซะเหลือเกิน เหมือนไม่เคยเข้าใจว่าจริงๆ แล้วลูกตัวเองเป็นคนยังไง
.
เราว่าเขียนออกมาได้สุดโต่งไปหน่อย ไม่ค่อยจะเชื่อว่ามีคนแบบนี้อยู่บนโลกจริงๆ มันเลยไม่อิน ความน่าสนใจของเรื่องนี้คืออยากรู้ว่าเคโกะต่อไปจะเป็นยังไง ถ้าไม่อ่านจนจบก็จะคาใจ แต่พออ่านจบแล้วก็ไม่ได้มีอะไรน่าประทับใจขนาดนั้นน่ะ

#รีวิวหนังสือ #อ่านหนังสือ #มนุษย์ร้านสะดวกซื้อ #วรรณกรรมญี่ปุ่น #Animag