The Appalachian Trail ใจก้าวเท้าเดิน
.
ผู้หญิงไทยคนแรกที่พิชิตเส้นทางเดินป่าแอพพาลาเชียนเทรล ในอเมริกา ระยะทางกว่า 3,500 กิโลเมตร ด้วยระยะเวลา 6 เดือน Can do คือชื่อในการเดินป่าของเธอ ตอนอยู่เมืองไทยเธอก็เป็นผู้หญิงธรรมดา ทำงานเป็นมนุษย์เงินเดือน แล้วก็ลาออกจากงานเพื่อไปทำตามความฝันของตัวเอง คือเปิดร้านต้นไม้ ที่นั่นทำให้เธอพบกับคู่ชีวิต เธอปล่อยบ้านที่เมืองไทยให้เช่า แล้วเก็บเงินนั้นเป็นทุนสำหรับเดินป่า เป็นค่าอาหาร ค่าที่พัก สำนวนการเขียนเล่าแบบเป็นกันเอง นึกภาพตามออกเลย ในทุกๆ วันจะเริ่มออกเดินแต่เช้า แบกอาหารสำหรับ 2-3 วัน ซึ่งก็เป็นอาหารแห้งซะส่วนใหญ่ บางวันเดินน้อยแค่ 10 กม. บางวันต้องเดินมากถึง 50 กม. ก็แล้วแต่สภาพเส้นทางด้วย บางทีขึ้นเขาลงเขา หรือมีหินเยอะ ก็เดินลำบาก ตกเย็นต้องเดินให้ถึงแคมป์ ที่แคมป์จะมีเชลเตอร์พักได้สัก 10 คน เป็นผนัง 3 ด้าน หลบแดดหลบฝนได้ ถ้ามาถึงช้าก็ต้องกางเต๊นท์ บางทีฝนตกไม่ยอมหยุด เชลเตอร์ก็เต็ม ก็ต้องกางเต๊นท์ทั้งเปียกๆ รองเท้าถุงเท้าก็เปียกแฉะไปหมด แถมหนำซ้ำประจำเดือนยังมา น้ำก็ไม่มีอาบ ห้องน้ำก็ไม่มีน้ำล้าง ได้แต่ใช้ทิชชู่เปียกเช็ด เช้าขึ้นมา เสื้อผ้าไม่แห้งซักชิ้น ต้องทนใส่แบบเปียกๆ เหม็นๆ สัก 3-5 วัน ก็จะเข้าไปพักที่โฮสเต็ล เพื่อซักผ้า และเตรียมเสบียงอาหาร บางทีป่วยก็ต้องหยุดเดินหลายวัน
.
เราอ่านแล้วมีความรู้สึกว่าถึงแม้คนเขียนจะเหนื่อย บางทีก็บาดเจ็บทรมานจากการเดิน แต่เธอก็มีความสุข เส้นทางที่เดินผ่านเปลี่ยนไปเรื่อยๆ จากใบไม้แห้งๆ ในหน้าหนาวเป็นสีเขียวชอุ่มในหน้าฝน และแห้งแล้งในหน้าร้อน ดูเธอมีความสุขกับอะไรง่ายๆ เช่นเรื่องกินอาหาร เจอคนใจดีให้อาศัยรถ บางทีเราใช้ชีวิตในเมือง เคยชินกับความสะดวกสบาย จนชินชาและลืมไปว่า ความสุขมันง่ายนิดเดียว แต่ได้กินของอร่อย แค่ได้ชำระล้างร่างกาย แค่ได้นอนเต็มอิ่ม ถ้าเราไม่ขาดมันไปคงคิดไม่ได้ เราเชื่อว่าคุณ Can do คงไม่หยุดแค่นี้ เธอจะต้องออกเดินทางอีกครั้งแน่นอน

#รีวิวหนังสือ #หนังสือดีบอกต่อ #อ่านหนังสือ #เดินป่า #hiking #mountains