"ตลอดกาลน่ะ นานแค่ไหน"
พระราชนิพนธ์แปล ของ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี
.
เรื่องย่อในเล่ม
สะท้อนภาพสังคม วิถีชีวิต วัฒนธรรม และประเพณีของสังคมจีนยุคปัจจุบัน ผ่านตัวละครที่มีชีวิตโลดแล่นอยู่ใน หูท่งสายหนึ่งอันเป็นชุมชนย่านตรอก ซอยดั้งเดิมของกรุงปักกิ่ง ซึ่งกำลังถูกค่านิยมของสังคมสมัยใหม่รุกไล่ เฉกเช่นเดียวกับคุณธรรมของสังคมยุคเก่าที่ถูกท้าทายจากความเปลี่ยนแปลงของโลกยุคใหม่
.
นิยายเรื่องนี้เล่าในมุมมองของคนอื่น เรื่องราวเกี่ยวกับหญิงสาวในหูท่ง ที่ชื่อว่าไป๋ต้าสิ่ง ไป๋ต้าสิ่งเป็นคนตกหลุมรักคนง่าย และรักอย่างหัวปักหัวปำ เวลารักใครแล้วก็ทุ่มเทมากมาย ทั้งเงินทองสิ่งของ ยอมโดนเอาเปรียบ แต่ไป๋ต้าสิ่งก็ไม่ได้เลือกที่จะเป็นแบบนี้ เป็นนิสัยที่ภายหลังพยายามจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง นึกถึงผลประโยชน์ก่อนบ้าง แต่ก็ทำไม่สำเร็จ
.
ตอนอ่านเรื่องนี้อึดอัดใจ รู้สึกว่าไป๋ต้าสิ่งทำไมเธอเจ็บไม่รู้จักจำ โดยทั้งผู้ชายหลอกยังไม่เท่าไหร่ ยอมให้ญาติตัวเองโขกสับ ทำสิ่งแย่ๆ ใส่เท่าไหร่ เธอก็ไม่เคยเอาคืน มันขัดใจผู้หญิงสมัยใหม่ยุคนี้อย่างเรามาก ถึงแม้หนังสือจะบอกว่าเธอดีแสนดี แต่จากการอ่านเราไม่คิดอย่างนั้นนะ เราว่าเธอนิสัยเป็นอย่างนี้โดยที่ไม่ได้คิดอยากจะเป็นคนดีอะไร เห็นไป๋ต้าสิ่งยังชื่นชมผู้หญิงที่ชอบนอนกับผู้ชายหลายๆ คน แล้วยังอยากเป็นอย่างนั้นบ้าง ถึงแม้ตอนหลังผู้ชายที่เคยทิ้งเธอจะอุ้มลูกของหญิงอื่นกลับมาขอโทษเธอ เราไม่เห็นรู้สึกว่ามันเหมาะสม สมควรยังไงเลย ผู้ชายคนนั้นน่าจะมาหลอกมากกว่ารู้สึกผิดจริงๆ