คนที่หายไป ใครที่กลับมา

วันนึงในฤดูร้อนเมื่อตอนยุยโกะเรียนชั้น ป.1 มายุโกะจังพี่สาวที่อายุมากกว่าไม่กี่ปีหายตัวไปขณะกลับบ้าน พบเพียงหมวกของมายุโกะตกอยู่ที่ซูเปอร์มาร์เก็ต และมีคนเห็นนั่งรถสีขาวออกไป ครอบครัวและคนในพื้นที่ต่างช่วยกันออกตามหา ทำแม้กระทั่งส่งรูปภาพไปให้ทางทีวีช่วยทำข่าว แต่ก็ไม่มีวี่แววว่าจะเจอ ตำรวจก็บอกแต่ว่าทำเต็มที่แล้ว เพื่อนบ้านก็เริ่มแยกย้ายไปทำงานการของตัวเอง แม้แต่เพื่อนที่โรงเรียนของยุยโกะก็เริ่มไม่พูดถึงเรื่องของมายุโกะแล้ว

ตอนที่อ่านบทแรกเราตื่นเต้นอยากรู้มาก เพราะเรื่องมันเริ่มที่ยุยโกะเรียนมหาวิทยาลัยแล้วกลับมาเยี่ยมบ้าน แล้วบังเอิญเจอพี่ที่ป้ายรถเมล์ แต่ดันบอกว่าคนที่มากับพี่น่าจะเป็นพี่มากกว่า เอ๊ะ! มันยังไงกัน แล้วก็เริ่มเล่าจากความคิดของยุยโกะปัจจุบันไปยังอดีต ตรงนี้ไม่รู้สึกสะดุดอะไรแยกได้ทันทีว่าเป็นตอนไหน ในความรู้สึกแอดดูเป็นพี่น้องที่สนิทกันมาก ถึงจะมีความขัดแย้งตรงที่มายุโกะดูเพียบพร้อมไปทุกอย่าง เรียนเก่ง อ่านหนังสือเก่ง ทำอะไรก็เก่งไปหมด แต่ยุยโกะเรียนไม่เก่งสักอย่าง โดนเปรียบเทียบกับพี่ตลอดเวลา จนคิดว่าตัวเองอาจจะไม่ใช่ลูกบ้านนี้ แต่มายุโกะชอบอ่านนิทานให้น้องฟัง จนมีนิทานที่ยุยโกะจำขึ้นใจ

เนื่องจากเราไม่ได้อ่านเรื่องย่อตรงปกหลังเราเลยไม่รู้ว่าเมื่อไหร่มายุโกะจะกลับมา พอเราอ่านว่าเธอหายไปแรกๆ ก็ตื่นเต้นกับการตามหา และเบาะแสที่เริ่มพบมากขึ้นเรื่อยๆ อยากรู้มากว่าหายไปไหน เป็นหรือตาย แต่พออ่านไปหลายบทไม่เจอสักทีก็เริ่มเนือยๆ และคิดว่าสงสัยคงจะได้รู้ตอนจบ ก็เลยไม่รีบอ่านเท่าตอนแรก ช่วงกลางเรื่องมันเครียดด้วย มีเรื่องที่ทำให้เป็นฝันร้ายวัยเด็กสำหรับยุยโกะที่ไม่ว่าโตไปยังไงก็ไม่มีทางลืม จนทำให้เราสงสัยพฤติกรรมคุณแม่ว่าที่ทำไปคือไม่มีทางอื่นแล้ว หรือคิดว่าคงไม่เป็นอะไร หรือรักลูกไม่เท่ากัน หรือยังไง

เฉลยตอนจบมีไม่กี่หน้าแต่ก็อึ้งพอสมควร ค่อนข้างซับซ้อน ความคิดง่ายๆ ของเราที่คิดว่ายุยโกะคิดมากไปเอง ก็คือไม่ใช่เลย เป็นนิยายที่หยิบมาแก้ขัดแต่ก็สนุกดีนะ

ผู้เขียน : มินะโตะ คานะเอะ (Kanae Minato)
สำนักพิมพ์ : แพรวสำนักพิมพ์
จำนวน 236 หน้า

#รีวิวหนังสือ #แนะนำหนังสือ #วรรณกรรมแปล #นิยาย #วรรณกรรมญี่ปุ่น #เรื่องแปล #สืบสวนสอบสวน #QEDรีวิวหนังสือ