นิทานล้านบรรทัด เล่ม 3

เคยอ่านเล่ม 1,2 มาแล้ว ตอนไปยืมที่ TK Park เลยแปลกใจ ทำไมหนังสือไปอยู่ห้องสมุดเด็กโซนอายุ 10-12 ปี เพราะถึงหน้าปกจะเขียนว่านิทาน แต่เนื้อหาค่อนข้างลึกซึ้ง เป็นคำถามปลายเปิด ไม่มีบทสรุป แนวคติสอนใจก็มี แต่บางเรื่องก็อ่านไม่เข้าใจ เช่น เรื่อง "หมาเยี่ยวรดสังกะสี"

ชายหนุ่มคนหนึ่งอยากมีชื่อเสียงเลยไปประกวดร้องเพลง ไปร้องที่ไหนก็โดนว่าว่าเสียงเหมือนหมาเยี่ยวรดสังกะสี แต่เขาก็ไม่ย่อท้อเดินหน้าประกวดต่อไป แต่ทำอย่างก็ไม่ชนะรางวัลที่หนึ่ง สุดท้ายแล้วเขาจึงไปนั่งฟังเสียงหมาเยี่ยวรดสังกะสีจริงๆ ว่าเป็นอย่างไร จากนั้นก็เลียนแบบเสียงนั้นได้แบบเป๊ะๆ จนประสบความสำเร็จ อ่านแล้วคิดไม่ออกว่าต้องการบอกอะไร จะบอกว่าทางปกติไม่ประสบความสำเร็จ ไหนๆ ก็บอกว่าเหมือนแล้วก็ทำให้เหมือนที่สุดไปเลยแล้วกัน ออกแนวประชดชีวิตหรือเปล่า หรือจะบอกว่าพยายามทำสิ่งที่ตนไม่ใช่ยังไงก็ไม่สำเร็จเหรอ คิดได้หลายอย่างมาก นิทานตอนจบคาใจแบบนี้ทำให้ว้าวุ่นใจ เพราะไม่รู้ความคิดของคนเขียน

อย่างเรื่อง "ปลาวาฬชุบแป้งทอด" ก็ตลกดี เหล่าปลาวาฬมาประชุมกันทำยังไงไม่ให้มนุษย์จับพวกมันไปทอดได้ เรื่อง "ตัวตน" หญิงสาวที่สอนเรื่องละตัวตนแต่ตนเองกลับทำอะไรย้อนแย้ง มีภาพประกอบสวยงามบางภาพก็มีความหมายให้ตีความได้

สารบัญ
- เกมโชว์
- คนบ้า
- ความทุกข์บนขนหมา
- คู่บอด
- เจ้าชายไร้สิว
- ชายใบ้ที่ไล่นับเสาทางด่วน
- ดินสอวิเศษกับยางลบวิเศษ
- ตะเกียงกร้าวแสง
- ตัวตน
- ธนูเลือกดินแดน
ฯลฯ

ผู้แต่ง : ประภาส ชลศรานนท์
ผู้แต่งร่วม : ชัยพร พานิชรุทติวงศ์
สำนักพิมพ์ : นานมีบุ๊คส์ Nanmeebooks
จำนวน 184 หน้า

#รีวิวหนังสือ #แนะนำหนังสือ #วรรณกรรมไทย #เรื่องสั้น #นิทาน #รวมเรื่อง #ความเรียง #QEDรีวิวหนังสือ