ปาฏิหาริย์ร้านอาหารเทพเจ้า

เอาจริง สามารถเขียนรีวิวได้ในบรรทัดเดียวเลยล่ะ แนวสิงร่างทำอาหาร ทำความปรารถนาให้เป็นจริง เป็นแพทเทิร์นเดียวกันทุกเมนู แต่จะลองเขียนยาวๆ ดู

เล่าเรื่องผ่านมุมมองของเท็ตสึชิลูกชายร้าน "เทชิโอยะ" ที่มีความหมายแฝงว่า จะเสิร์ฟอาหารที่พ่อแม่ทำให้ลูกกินด้วยความรัก ร้านอาหารครอบครัวที่พ่อแม่เพิ่งก่อตั้งขึ้นเมื่อ 5 ปี ก่อน เป็นร้านอาหารชุดที่เสิร์ฟเมนูข้าว กับข้าว เครื่องเคียง เป็นหลัก กลางคืนมีเมนูกับแกล้มกินกับเหล้าเบียร์ โดยมีชิโฮะน้องสาวช่วยงานตั้งแต่ยังเรียนมัธยม ส่วนเท็ตสึชิทำงานวิศวกร ไม่เคยมีส่วนร่วมในการทำร้านอาหารเลย

โชคร้ายพ่อแม่ประสบอุบัติเหตุ เสียชีวิตทั้งสองคนกระทันหัน ชิโฮะตัดสินใจทำร้านต่อ จึงขอร้องให้เท็ตสึชิมาช่วยทำ เท็ตสึชิก็เลยพักงานชั่วคราวมาทำร้าน แต่เขาทำอะไรไม่เป็นเลย ทักษะการทำอาหารเป็นศูนย์ เรื่องในร้านก็ไม่รู้สักอย่าง มักโดนชิโฮะว่าเรื่องนั้นเรื่องนี้เสมอ เท็ตสึชิเองก็ทำอะไรส่งๆ ด้วย คิดแต่ว่ามาช่วยงานก็ดีนักหนาแล้ว แต่ไม่ยอมหั่นกะหล่ำปลีเป็นฝอยเพื่อกินกับไก่นัมบัง แต่ฉีกเป็นชิ้นๆ เอานี่มันมักง่ายเกินไปแล้ว

เท็ตสึชิไม่รู้จะทำอย่างไรถึงจะทำให้น้องสาวพอใจได้ วันนึงเขาไปไหว้ศาลเจ้า ภาวนาว่าอยากจะทำอาหารได้เหมือนมีคนมาจับมือทำ แล้วปาฏิหาริย์ก็เกิดขึ้น เทพเจ้าได้ยินเสียง ส่งคุณป้าที่ทำอาหารเก่งคนนึงมาสิงร่าง คุณป้าต้องการทำอาหารให้คนๆ นึงกิน เท็ตสึชิต้องการฝึกทำอาหาร เป็นเงื่อนไขที่ดีที่สุดในการสิง ผลประโยชน์แบบ win-win หนึ่งคนหนึ่งเมนู สิงร่างแล้วก็ไป ตามนี้

▪ ไก่ทอดนัมบัง
▪ ข้าวหน้าไข่เท็มปุระ
▪ ซุปมิโสะหมูใส่เครื่องแน่นๆ
▪ ข้าวห่อไข่สไตล์ฝรั่งเศส
▪ ไก่ทอดคาราอาเกะ เมนูเด็ดร้าน "เทชิโอยะ"
▪ โอเด้งร้อนๆ

อ่านแล้วมันควรจะรู้สึกอบอุ่นหัวใจอะไรเทือกนั้น แต่กลับรู้สึกไม่สุด ตัวละครแบนๆ ไม่มีมิติ ชิโฮะโมโหอะไรไม่รู้อยู่ตลอดเวลา ต่อว่าพี่ประจำ จินตนาการเห็นสาวน้อยคนนึงทำหน้าบูดคิ้วขมวด เท็ตสึชิก็คิดแต่ว่าน้องจะว่าเราทำไม เราอุตส่าห์พักงานมาทำ คิดแต่จะพึ่งเทพเจ้า เอะอะจะเอาแต่ขอ ตอนทำอาหารให้ลูกค้า กินปุ๊บซึ้งปั๊บ ซึ้งแบบไม่มีเหตุผล

สิ่งที่ดีที่สุดในเรื่องคือการบรรยายตอนกิน ใช้คำที่ทำให้รู้สึกหิว "กลิ้งไก่ร้อนๆ ในปาก" "อุ่นไปถึงกระเพาะ" มีรีแอ็คชั่นเหมือนในมังงะด้วย (ปกติจะอินกับตอนทำมากกว่าตอนกินนะ แต่เรื่องนี้ไม่ใช่)

ถ้าไม่คิดมากก็อ่านได้สบายๆ อ่านแล้วหิวอยู่เหมือนกัน ตอนที่อ่านไก่ทอดนัมบังก็สั่งมากินเลยวันนั้น

ผู้เขียน : Nakamura Satsuki (นากามุระ ซัตสึกิ)
ผู้แปล : ชุติภัค ฉายวิโรจน์
สำนักพิมพ์: Nation Books (เนชั่นบุ๊คส์)
จำนวน 276 หน้า

Kamisama No Teishokuya

#รีวิวหนังสือ #แนะนำหนังสือ #วรรณกรรม #วรรณกรรมแปล #วรรณกรรมญี่ปุ่น #นิยายแปล #นิยายญี่ปุ่น #วรรณกรรมทั่วไป #แมว #สัตว์เลี้ยง #QEDรีวิวหนังสือ