คุณ ผม และผู้คนที่สวนกันบนรถไฟสายฮังคิว

ผู้คนที่ใช้บริการรถไฟสายฮังคิวนี้มีเรื่องราวแตกต่างกันไป ในขณะที่อยู่บนรถไฟแค่ไม่กี่นาทีกลับเกิดเรื่องราวมากมาย เป็นเรื่องสั้นหลายเรื่อง แต่รวมกันเป็นเรื่องเดียวได้แนบเนียน คนในเรื่องต่างเคยเจอกันที่ไหนสักแห่ง ไม่ว่าจะในขบวนหรือในสถานี เหตุการณ์เดียวกันแต่เล่าผ่านมุมมองที่แตกต่าง เล่าเรื่องคนนึงแล้ว เปลี่ยนไปเล่าคนอื่น แล้วมีย้อนกลับไปเล่าคนเดิม ย้อนไปย้อนมาแต่ก็ไม่งง

มีทั้งเรื่องราวความรักน่ารักของหนุ่มสาวที่ต้องอมยิ้มตาม เรื่องราวความรักความแค้นแช่งชักหักกระดูก เรื่องราวความหลังของคนที่คิดถึง การตัดสินใจอันเด็ดเดี่ยวเพื่อตัดความสัมพันธ์ การได้เรียนรู้สิ่งที่ไม่ควรทำก่อนเติบโต ผู้คนเหล่านั้นในหลายเรื่องยังเคยคุยกัน เคยช่วยเหลือกัน การเล่าที่เดี๋ยวสุขเดี๋ยวทุกข์แบบนี้ ทำเอาอารมณ์เราขึ้นลงอย่างกับรถไฟเหาะ ตะกี้ยังเอ็นดูคู่รักอยู่เลย เปลี่ยนเรื่องมาทำเอาโมโหแทน เปลี่ยนเรื่องอีกทีอ้าวเศร้าซะแระ เปลี่ยนไปอีกอ้าวแนวอบอุ่นหัวใจนี่หน่า เป็นแบบนี้ตลอดเรื่องจนจบ เราว่าไม่ได้แย่อะไรนะ สนุกดี ทำให้ไม่น่าเบื่อด้วย

เวลาเขาเล่าว่ารถไฟจากไหนไปไหนอ่านไม่รู้เรื่อง เหมือนจะเข้าใจแต่ไม่เห็นภาพ แค่รู้ว่าสถานีนี้มีอะไรบ้าง สายนี้มีสถานที่โด่งดังคือโรงละครทาคาระซึกะ และมีโรงแรมหรูอยู่ใกล้ๆ มีห้าง มีสถานที่ธรรมชาติ เราเลยไปค้นรูปดู เป็นรถไฟแนวเรโทรสีเลือดหมู ภายในขบวนรถดูเรียบๆ ขรึม ผนังใช้สีโทนไม้ เบาะที่นั่งสีเขียวแก่ ให้ความรู้สึกย้อนยุค จริงๆ แล้วรถไฟสายฮังคิวมีสามสายรวมกันแล้วมีสถานีเยอะมากเลย แต่เขาเอามาแค่บางส่วนเอง

สนุกไหม? ก็อ่านได้เรื่อยๆ ค่อนข้างสนุก ชอบการเล่าเรื่อง

ผู้เขียน : Hiro Arikawa (ฮิโระ อาริคาวะ)
ผู้แปล : พลอยทับทิม ทับทิมทอง
สำนักพิมพ์ : Piccolo

Hankyu Densha

#รีวิวหนังสือ #แนะนำหนังสือ #วรรณกรรม #วรรณกรรมแปล #วรรณกรรมญี่ปุ่น #นิยายแปล #นิยายญี่ปุ่น #นวนิยายญี่ปุ่น #วรรณกรรมทั่วไป #QEDรีวิวหนังสือ