ฝันดีนะ ปุนปุน
ขอไม่รีวิวละกันค่ะ เพราะส่วนใหญ่ไม่เข้าใจในสิ่งที่ผู้เขียนจะสื่อ มีแต่ความคิดลอยๆ ของเราที่คิดเอาเอง

ขอบอกก่อนว่าสิ่งที่จะเขียนต่อไปนี้มาจากจินตนาการ ไม่มีอะไรอ้างอิงทั้งสิ้น เราได้เห็นโฆษณาเรื่องนี้ว่าเป็นมังงะที่ได้รับรางวัล มีตัวละครเอกเป็นนก ทุกคนเป็นคนหมดยกเว้นครอบครัวปุนปุน ออกแนวดราม่า เศร้า พอเปิดมาลายเส้นชวนให้รู้สึกเศร้าจริง ฉากธรรมดาในห้องเรียน นักเรียนร้องเพลงเกี่ยวกับความหวัง แต่บรรยากาศชวนให้รู้สึกว่าความฝันไม่มีวันเป็นจริง

เนื้อหาหลักมันก็คือปัญหาครอบครัวนี่ล่ะ ครอบครัวปุนปุนพ่อแม่เลิกกัน มีน้ามาอยู่เป็นเพื่อน ตัวปุนปุนเองก็รู้สึกเศร้ามาก ตอนแรกเราไม่เข้าใจว่าเศร้าอะไรนักหนา เพราะปุนปุนเองดูปกติสุขดี ไม่ได้โดนทำร้าย กินอิ่มนอนหลับ มีน้าซื้อของกินมาฝาก มีเพื่อนที่โรงเรียน แถมกำลังมีความรัก แต่เราได้คุยกับคนอื่นได้แง่คิดอีกอย่างว่า ไอ้ที่เราเห็นว่าปกติอาจจะไม่ปกติสำหรับคนเป็นลูกก็ได้ พ่อแม่เลิกกันไม่มีคนให้พูดคุยปรึกษา พึ่งอะไรไม่ได้ ไม่เคยนั่งคุยพูดจากันดีดีว่ามันเกิดอะไรขึ้นในครอบครัว ประกอบกับสังคมญี่ปุ่นสมัยใหม่อาจจะมีเคสแบบนี้มากขึ้น ที่แทนตัวละครเป็นนกอาจจะให้จินตนาการว่าคนอ่านคือตัวปุนปุนก็ได้

เราไม่เข้าใจในความเศร้านี้จนอ่านเล่ม 3 จบ เห็นตอนต่อเล่ม 4 เป็นเรื่องความหลังฝังใจของน้ายูอิจิ ก็คิดว่าเอาล่ะ เล่ม 4 นี้ต้องดราม่าสุดๆ แน่ แต่พออ่านแล้วก็ อืม... ก็ไม่เข้าใจอีกนั่นแหละว่าทำไมยูอิจิหมดอาลับตายอยากขนาดนั้น ในเมื่อผลสรุปมันก็ไม่เลวร้ายเท่าไหร่ หรือว่ายูอิจิจะเป็นโรคซึมเศร้า ยังลังเลอยู่ว่าจะอ่านเล่ม 5 ต่อมั้ย ใช่ว่าหนังสือไม่ดี เคมีของเราอาจไม่เข้ากัน

คิดได้อยู่อย่าง ที่ตั้งชื่อหนังสือว่า ฝันดีนะ ปุนปุน อาจเป็นเพราะชีวิตจริงมันหาความสุขไม่ได้ จนต้องภาวนาให้นอนหลับฝันดีล่ะมั้ง